رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی، اولین اصل رانندگی صحیح است. دانستن قوانین راهنمایی و رانندگی، علاوهبر این که برای شروع رانندگی لازم است، از بروز حوادث ناگوار رانندگی و ترافیکهای سنگین جلوگیری میکند. چراغهای راهنمایی و رانندگی، در مسیر یادگیری قوانین مربوط به رانندگی شهری، اهمیت بسیاری دارند. آگاهی از کاربرد انواع چراغ راهنمایی و رانندگی، نه تنها برای دریافت گواهینامه ضروری است، بلکه تا حدود بسیاری از حجم ترافیک و حوادث ناگوار در سطح شهر جلوگیری میکند. به دلیل اهمیت آشنایی با چراغهای راهنمایی، در این مقاله به آموزش چراغهای راهنمایی و رانندگی میپردازیم. اگر با کاربرد انواع این چراغها آشنایی ندارید یا به تازگی برای دریافت گواهینامه اقدام کردهاید، ادامه این مطلب را از دست ندهید.
انواع چراغ راهنمایی و رانندگی از نظر نوع ساخت
در ابتدای مسیر آموزش چراغهای راهنمایی و رانندگی، بهتر است با انواع آن آشنا شویم. چراغهای راهنمایی و رانندگی معمولاً در خیابانها و اتوبانهای شهری، تقاطع جادههای بین شهری و محل عبور عابران پیاده نصب میشوند. چراغهای ترافیکی از نظر نوع تجهیزات بهکاررفته در ساخت آنها، به دو دسته زیر تقسیم میشوند:
۱- چراغ راهنمایی هالوژنی (لامپی)؛ چراغهای ترافیکی قدیمی
چراغهای راهنمایی با لامپ هالوژنی، قدیمیترین نوع چراغهای ترافیکی هستند. در ساخت این چراغها از لامپهای رشتهای یا هالوژنی استفاده شده است. از نقاط ضعف این نوع لامپها میتوان به نور کم و سوختن رشتههای لامپی بر اثر فرسودگی، اشاره کرد. به دلیل تعویض آسان و قیمت مناسب، شهرداریها استفاده از این لامپها را ترجیح میدهند، ولی در سالهای اخیر در بسیاری از این چراغها، لامپهای هالوژنی با انواع LED جایگزین شدهاند.
۲- چراغ راهنمایی LED؛ نسل جدیدتر چراغهای ترافیکی
نسل بهروزتر چراغهای راهنمایی از لامپهای LED (دیودهای نوری) ساخته شدهاند. در چراغهای راهنمایی چندین لامپ LED کوچک در کنار هم قرار میگیرند و از فاصله دور به صورت یک منبع نور یکدست دیده میشوند. لامپهای LED بااینکه برق کمتری نسبت به انواع هالوژنی مصرف میکنند، پرتاب نور بیشتری دارند. این لامپها با داشتن قیمت مناسب و طول عمر بالا، بسیار مقرونبهصرفه هستند. برای تأمین انرژی لامپهای LED در چراغهای راهنمایی، میتوان آنها را به صفحات تبدیل انرژی خورشیدی متصل کرد.
در حال حاضر، از انواع چراغهای راهنمایی در سطح شهر استفاده میشود. کاربرد انواع این چراغها یکسان است ولی کیفیت لامپهای LED به مراتب بهتر از انواع هالوژنی است. آشنایی با کاربرد چراغهای ترافیکی در کلاسهای رانندگی بهطورکامل آموزش داده خواهند شد. برای اطلاع از قیمت آموزش رانندگی خصوصی، در آموزشگاه نیمکلاج، میتوانید با کارشناسان این مجموعه تماس بگیرید. قیمتها باتوجهبه سطح متقاضی، متفاوت خواهد بود.
آشنایی با مفهوم رنگهای چراغهای راهنمایی و رانندگی به ترتیب
بهطورکلی، پلیس از رنگهای ثابتی برای بیان منظور خود با هدف کنترل ترافیک و هدایت اتومبیلها استفاده میکند. این رنگها در سراسر دنیا مفهوم واحدی دارند. در ادامه مسیر آموزش چراغهای راهنمایی و رانندگی، به بررسی مفهوم رنگهای مختلف در چراغهای راهنمایی میپردازیم:
۱- رنگ قرمز، یعنی توقف کامل
رنگ قرمز چراغ خیلی واضح به معنای ایست کامل و ترمز کردن است و معمولاً در تقاطعهای شلوغ و پرخطر نصب میشوند. زمانی که چراغ راهنمایی قرمز باشد، رانندگان مسیر روبهروی چراغ ملزم به ترمز کردن و ایست کامل پشت چراغ هستند. چراغهای قرمز جز در مواردی، مانند وقوع یک حادثه در مسیر یا در دست ساخت بودن جاده، بعد از گذشت دقایقی بهصورت اتوماتیک یا توسط پلیس راهنمایی و رانندگی، به رنگ دیگری تغییر میکنند.
۲- رنگ سبز، یعنی حرکت
چراغ سبز یعنی حرکت؛ یعنی مانعی در مسیر وجود ندارد و رانندگان میتوانند به حرکت خود ادامه دهند. رانندگانی که با چراغ سبز روبهرو میشوند، به جز مواردی که تابلوهای حق تقدم و گردش ممنوع در مسیر وجود دارد، ادامه دادن مسیر برای آنها ممنوع نیست. آشنایی با انواع تابلوها و مفهوم آنها، در کلاسهای آموزش تابلوهای راهنمایی و رانندگی بهطورکامل بررسی میشوند. چراغ سبز تا زمانی که تغییر رنگ نداده باشد، حرکت را برای رانندگان مجاز اعلام میکند.
۳- رنگ زرد، یعنی احتیاط
رنگ زرد یعنی احتیاط؛ با دیدن رنگ زرد چراغ راهنمایی باید سرعت را کاهش داده و در رانندگی احتیاط بیشتری کرد. چراغهای زرد در چهارراهها و سایر خیابانها، به معنی احتمال وجود خطر برای اتومبیلها است؛ بنابراین با مشاهده این رنگ چراغ رانندگان باید حواس خود را بیشتر جمع کنند. چراغ زرد در تقاطعها، به معنای توقف لحظهای و بررسی شرایط و سپس حرکت مجدد است. اگر پیش از ورود به تقاطع این رنگ چراغ را مشاهده کردید، توقف کنید و در غیراینصورت، با ورود به تقاطع باید از آن عبور کنید.
آشنایی با مفهوم رنگها، قدم اولیه برای یادگیری کامل چراغهای ترافیکی است. با تمرین مکرر و توجه بیشتر به چراغهای رانندگی، خیلی سریع با کاربرد انواع رنگها آشنا میشوید. توجه به واکنش سایر اتومبیلها نیز در مسیر یادگیری چراغهای راهنمایی مؤثر است؛ ترس از رانندگی را کنار بگذارید و با دید وسیع حرکت ماشینهای دیگر را زیر نظر بگیرید.
مفهوم چراغهای چشمکزن و فلشدار؛ قوانین چراغ راهنمایی در چهارراه
علاوهبر این که، رنگ متفاوت در چراغهای راهنمایی مفاهیم مختلفی را منتقل میکند، شکل ظاهری آنها نیز مفاهیم خاصی دارد که در ادامه آنها را بررسی میکنیم:
۱- چراغ چشمکزن؛ در تقاطعها به چراغ چشمکزن توجه کنید
چراغهای چشمکزن راهنمایی و رانندگی در انگلیسی با نام Wig Wag شناخته میشوند. چراغهای چشمکزن دو رنگ دارند: چشمکزن زرد و چشمکزن قرمز.
- مفهوم چراغ چشمکزن قرمز: از این چراغ در تقاطع مسیرهای فرعی به اصلی استفاده میشود. با مشاهده این چراغ، راننده باید پیش از ورود به مسیر در تقاطعها، برای لحظاتی ایست کامل کند و با بررسی مسیر و نبود خطر، به مسیر خود ادامه دهد. در مسیر فرعی به اصلی، حق تقدم با اتومبیلی است که در مسیر اصلی حرکت میکند. از چراغ چشمکزن قرمز، در مسیر ایستگاههای اضطراری مانند ایستگاه آتشنشانی و آمبولانس نیز استفاده میشود.
- مفهوم چراغ چشمکزن زرد: از این چراغ در تقاطع بین مسیرهای اصلی به فرعی استفاده میشود؛ در مسیرهای اصلی به فرعی، حق تقدم با ماشینی است که در مسیر اصلی حرکت میکند. با مشاهده این چراغ نیاز به ایست کامل نیست و راننده فقط باید سرعت اتومبیل را کم کرده و با احتیاط مسیر را طی کند. در اتوبانها و جادههای بین شهری، قبل از رسیدن به ایستگاه عوارضی یا پلیسراه، از چشمکزن زرد استفاده میشود.
برخی از افراد، به چراغهای چشمکزن در مسیر دقت نمیکنند و اهمیت آن را جدی نمیگیرند. درصورتیکه اهمیت این چراغها با چراغهای ثابت ترافیکی یکسان است. توجه به این چراغها هنگام رانندگی در سرازیری یا سربالایی که کنترل سرعت ماشین کمی چالشانگیز است، بسیار اهمیت دارد.
۲- چراغ فلشدار؛ کنترل جریان ترافیک به کمک چراغ راهنمایی فلشدار
در بعضی از تقاطعها که حجم ترافیک معمولاً سنگین است، استفاده کردن از چراغ راهنمایی معمولی کافی نیست. در چنین شرایطی، از چراغهای فلشدار با هدف انتقال بهتر مفهوم و کنترل ترافیک، استفاده میشود. چراغهای فلشدار، گردش به جهت نشان داده شده توسط فلش را ممنوع یا آزاد اعلام میکنند. این چراغها اشکال مختلفی دارند که در زیر آنها را بررسی میکنیم:
- چراغ دایرهای قرمز با فلش قرمز: این چراغ ادامه حرکت در مسیر مستقیم و در جهت فلشدار را ممنوع اعلام میکند.
- چراغ دایرهای قرمز با فلش سبز: با مشاهده این چراغ، حرکت در مسیر مستقیم باید متوقف شود و حرکت در جهت فلشدار آزاد خواهد بود.
- چراغ دایرهای سبز با فلش سبز: این چراغ آزاد بودن حرکت در مسیر مستقیم و در جهت فلش را اعلام میکند.
- چراغ دایرهای سبز با فلش قرمز: با مشاهده این چراغ افرادی که قصد ادامه حرکت در مسیر مستقیم را دارند، میتوانند از تقاطع عبور کنند؛ ولی افرادی که قصد گردش به سمت جهت فلش را دارند، باید تا سبز شدن چراغ توقف کنند.
هنگام گردش به چپ یا راست، توجه به قوانین مربوط به خط ممتد و خط منقطع در رانندگی را فراموش نکنید؛ دور زدن یا عبور از روی خطوط ممتد ممنوع است و دور زدن یا عبور از روی خط منقع مانعی ندارد.
تبدیل رانندگان مبتدی به حرفهای در آموزشگاه نیمکلاج
در این مقاله، به آموزش چراغهای راهنمایی و رانندگی و مفهوم رنگهای مختلف در آنها پرداختیم. چراغهای راهنمایی ۳ رنگ دارند و کاربرد آنها مشخص است: رنگ سبز یعنی حرکت، رنگ قرمز یعنی ایست کامل و رنگ زرد یعنی احتیاط در مسیر. یادگیری کاربرد چراغهای ترافیکی، بهمرور زمان و با رانندگی مستمر خیلی سریع اتفاق میافتد. علاوهبر این، اگر روند آموزش در آموزشگاه معتبر انجام شود، مشکلی برای شناخت چراغها و علائم رانندگی نخواهید داشت. آموزشگاه نیمکلاج، با برگزاری کلاسهای تعلیم رانندگی برای افرادی که بهتازگی گواهینامه گرفتهاند، روند یادگیری رانندگی اصولی و حرفهای را سرعت میبخشد.
دیدگاه خود را ارسال کنید